2016-07-30 01:54
Έλαβε χώρα στην περιοχή Αθήναι του νομού ΑΘΗΝAΝ.
Το άλσος Λογγίνου έχει αλλάξει πολύ από τον καιρό που τον
περιγράφει ο Γιαννόπουλος στο βιβλίο, με πιο βασικό από όλα το ότι
έχει φωτιστεί (πράγμα που όπως καταλαβαίνεις έχει επηρεάσει την
όλη ατμόσφαιρα) και ο βασικός χώρος του πάρκου τα βράδια
χρησιμοποιείται από τους γύρω σαν parking (ευτυχώς αν
αποφασίσεις να πας θα σε αποζημιώσει το ότι υπάρχει άμα πάρεις το
δρομάκι δεξιά από την παιδική χαρά). Εδώ τα φαινόμενα που έχουν
παρατηρηθεί είναι ηχητική αποκοπή από το γύρω περιβάλλον, το
χάσιμο της αίσθησης χώρου και χρόνου και το ότι τα μέλη γίνονται
βαριά και δύσκαμπτα ενώ σε άλλους επισκέπτες έχουν παρατηρηθεί
συναισθήματα φυγής , φόβου και απέχθειας . Ο συγγραφέας (εικάζει
μάλλον) ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή κάποτε, πολύ παλιά
γινότανε στο άλσος κάποια πομπή σε υποχθόνιες θεότητες. Αν πας σε
συμβουλεύω να πάρεις καμιά μπύρα ,ένα walkman με μουσική και
ένα σημειωματάριο να γράφεις τις σκέψεις σου